Een bezoek aan dit momument (spomenik) in Tjentište (Bosniê) stond al heel lang op mijn verlanglijstje. Het hele landschap is tot één groot momument gemaakt. Als je onderaan de heuvel bij de trappen staat zie je het momument zelf niet, pas als je honderden treden omhoog loopt zie je hem langzaam voor je opdoemen, heel imposant!
Met de drone zie je pas echt hoe groots alles is opgezet.
Het herdenkingshuis bovenop het ossuarium is volledig van beton met een schitterende architectuur. Voor een paar euro loopt de beheerder met je mee en opent deuren (ook van beton) voor je. De wandschilderingen zijn vrij grafisch allemaal met op de pilaren de namen van alle gevallenen. Het grijpt je echt bij de strot om het gebouw vrijwel alleen in al zijn bruutheid te ervaren.
Bezocht in de namiddag met bewolking en af en toe regen en ik ben ’s-avonds in het donker opnieuw alle treden beklommen, het momument was toen mysterieus in wolken gehuld. De volgende morgen met prachtig zonlicht hem nog eens bewonderd. Een indrukwekkende ervaring deze…
Achtergrond:
De slag om Sutjeska was een van de zwaarste en bloedigste veldslagen van de Tweede Wereldoorlog in Joegoslavië, waarin partizanen het opnamen tegen gezamenlijke Duits-Italiaanse troepen. De slag, ook bekend als het Vijfde Offensief of Operatie "Schwarz", vond plaats tussen 15 mei en 15 juni 1943 in de regio's Montenegro, Oost-Herzegovina en Oost-Bosnië. De laatste en bloedigste gevechten vonden plaats in het gebied van de Sutjeska-rivier en de omliggende bergen. Tijdens de maandenlange strijd kwamen meer dan 7500 partizanen van het Joegoslavische Nationale Bevrijdingsleger om het leven, waaronder een groot aantal gewonden uit het Centraal Ziekenhuis die met de partizanen meereisden.
Het monument is van beeldhouwer Miodrag Zivković en het herdenkingshuis is van architect Ranko Radović.
Hij is net uit, de DJI Mavic 4 pro, met 100 Megapixel camera nu, een flinke verbetering! Hier een van de eerste shots vanuit prachtig Montenegro.
Rondrijdend in Tskaltubo kwamen we verschillende mooie sanatoria tegen. Het mooiste sanatorium bleek toch wel Metallurgist. Toen we aankwamen kwam er een oudere dame naar buiten. Voor een paar lari liet ze ons binnen en liet ons wat mooie plekken zien waar we vrijelijk konden fotograferen. Werkelijk een schitterende plek! We kwamen nog even met haar te spreken, erg handig dat Donika wat Russisch spreekt. Ze bleek een vluchtelinge uit Abchazië, haar man en haar buurgezin (incl alle kinderen) waren tijdens de bezetting van Abchazië vermoord door de Russen. Ze woonde nu hier met wat andere vluchtelingen. Het sanatorium is verkocht aan een investeerder en in september 2025 zouden ze beginnen met renoveren. Ze zou dan een huisje in Tbilisi krijgen.
"The Pantheon of National Revival Heroes" is een monument en ossuarium, stamt uit 1977 en ligt in Gurgulyat, een plaatsje zo'n 10 kilometer ten zuiden van Sofia. Geweldig om helemaal alleen te bezoeken en de sfeer te proeven hier!
Deze iconische "Balkan Petronas Towers" stonden al lang op mijn lijstje eens te bezoeken dus toen ik afgelopen week in Bugarije was moesten deze zeker worden aangedaan. Het zijn twee blokken in de typische socialistische bouwstijl die aanelkaar zijn verbonden. Een unieke aanblik door de combinatie van lompige schoonheid, verval en warme geel/oranje kleuren! Op weg terug naar het vliegveld het ik ze nog eens aangedaan, de drone opgelaten en een prachtig zonnetje erop, schitterend!
